3 november. Palácio e Convento de Mafra

Het wordt voor de trouwe lezer wellicht wat eentonig, maar vandaag stond opnieuw een paleis annex klooster op het programma. In deze Zuidelijke landen waren dat nu eenmaal de centra van cultuur. Het Palácio e Convento de Mafra is daar een geweldig voorbeeld van. De bouw werd in opdracht van koning João V in 1717 gestart, naar verluid om boete te doen voor zijn seksuele uitspattingen. Nu, hij moet ook daarna echt wel de beest zijn blijven uithangen want het klooster dat in eerste instantie gepland was voor 13 monniken, werd uiteindelijk groot genoeg voor 330 man! Nu had deze “groei” zeker ook te maken met het opeens binnenstromen van nieuw gevonden goud uit Brazilië en ja, dan laat je er ook een paleis en een kerk van formaat bij neerzetten. Enige cijfers, het gebouw is 230 bij 170 meter lang, heeft een oppervlakte van 38.000 vierkante meter en telt 1200 kamers. Op het hoogtepunt werkten er 52.000 mensen tegelijk aan! Schitterend bewerkte muren, beelden en plafonds. Gigantische schilderijen en de mooiste barokke kerk van het land. Deze kerk telt maar liefst 6 verschillende kerkorgels en is daarmee uniek in de wereld. De bibliotheek is 85 meter lang en telt 40.000 veelal middeleeuwse boeken, indrukwekkend. Kortom, te veel om op te noemen. We hebben er dan ook ruimschoots rondgedwaald.
Het tweede doel voor vandaag was het doen van boodschappen. Nu is dat minder gemakkelijk dan het lijkt omdat het aantal supermarkten erg beperkt is en die met een fatsoenlijke parkeerplaats zijn helemaal schaars. De meeste winkeltjes zijn hier nog steeds heel klein. Van de camping kregen we het adres van de enige grote supermarkt, tien kilometer hier vandaan, dus daar wilden we op de terugweg langs. We vonden de plek zowaar, het was een grote shoppingmall met een bouwput eromheen want alle wegen werden omgelegd. Hoe komen we er?? Aha, daar staat een afslag naar het winkelcentrum aangegeven. Wij slaan onmiddellijk af… o jé, na vijftig meter een bord naast de weg met iets over een maximale doorgangshoogte. Smalle weg, eenrichtingsverkeer, draaien kan hier niet. We zullen vast nog wel van deze weg afkunnen, anders hadden ze dit probleem al wel voor de afslag gemeld, toch? Nog 200 meter verder een splitsing, linksaf een boom over de weg met maximale doorgang 2.10 meter, dus naar rechts. Maximale doorgang 3.00 meter. En wij zijn 3.25. Ho,stop! Niet vooruit, niet achteruit met een hele reeks auto’s achter je. Ik kan nog net zover opzij dat die er op dit punt langs kunnen. Maar wat nu? Gelukkig verscheen er vlot een medewerker van de parkeergarage en later een tweede die stukje voor beetje de weg achter ons blokkeerde zodat ik achteruitrijdend weer op de snelweg kon komen. En dat nog met verontschuldigingen over de slechte bewegwijzering, althans dat maak ik er maar van want we begrepen elkaar natuurlijk voor geen meter. Maar hoe dan ook waren ze zeer vriendelijk!Daarna zowaar ook nog via, via, via, het parkeerterrein bereikt. Er bleek een supermarkt van twee voetbalvelden groot te staan, waar je steevast 1 ½ uur voor nodig hebt om al je spulletjes te vinden, maar dat kon er ook nog wel bij. Tegen de tijd dat we de camping opreden ging de zon zo ongeveer onder.