31 oktober. Een hele lange dag

’s Nachts regende het weer, ook nog toen we opstonden. Op zich geen probleem, want we hadden nog een museum te gaan. Echter, op weg naar de stad klaarde het op en zijn we eerst andere zaken gaan bekijken in de wijk Belém waar we toch doorkwamen. Als eerste het imposante monument der ontdekkingen, vervolgens de Torre de Belém. Dit laatste is een prachtig verdedigingswerk, in 1515 gebouwd om de monding van de Taag te beschermen. Je kan je niet aan de indruk onttrekken dat het uiterlijk van het gebouw belangrijker werd gevonden dan de verdedigende kwaliteiten, maar daar zijn wij nu blij mee. Een plaatje! Daarna misschien wel het meest beroemde klooster van het land, het Mosteiro de Jerónimos. De opdracht voor de bouw werd in 1501 gegeven, net na Vasco da Gama’s terugkomst van zijn historische reis naar India. De bijbehorende kerk is schitterend, ook hier liggen leden van de Koninklijke familie begraven en Vasco da Gama zelf. Nu heb ik die ook al elders te graven gelegd, uit naspeuring bleek dat dat slechts een nagedachtenismonument in de vorm van een tombe is geweest. Het klooster is bijzonder rijk versierd, meer dan de moeite waard. Na een wandeling door de wijk zijn we richting centrum gegaan om daar wat te eten en op de metro te stappen naar het Museu Calouste Gulbenkian. Gulbenkian was een heel handige Turk die door zijn bemiddeling bij de verkoop van de Turkse Petroleum Company in de 20er jaren aan westerse oliemaatschappijen steenrijk werd. Zijn geld gebruikte hij deels voor zijn passie, het verzamelen van kunst. In 1942 vestigde hij zich in het neutrale Portugal, waar hij altijd is blijven wonen. Na zijn dood liet hij zijn bezit na aan de Portugese staat, waaronder zijn verzameling kunst die in een eigen museum is ondergebracht. Het bijzondere van deze verzameling kunst is dat het niet bijeengebracht is door museumdirecteuren met allerlei verplichte nummers, maar door een liefhebber die op een beperkt aantal gebieden interesse had. En op die gebieden verzamelde hij uitsluitend topstukken. Sommige interesses delen we maar in beperkte mate (oude tapijten bijvoorbeeld), maar de Egyptische en Mesopotamische afdelingen, of de Europese kunst van de 14e tot de 17e eeuw…prachtig! Twee Rembrandt’s, waaronder het meesterwerk “Portret van een oude man”, drie schilderijen van Rubens en vele andere Nederlandse en Vlaamse schilders uit die tijd. Het kon niet op en elk stuk uit de collectie was puntgaaf! Een feest om er te zijn.
En, we hadden nog een feest te gaan, want Cora wilde met alle geweld naar een restaurant met fadomuziek. En wat Cora in haar hoofd heeft, maar dat hoef ik jullie niet uit te leggen.
Na ettelijke naspeuringen had ze een goed adres, maar dat bleek helaas al volgeboekt te zijn. Geen nood, iets verderop was er nog een tent, dus wij geboekt. Echter, het begon pas tegen 9 uur, nog drie uur te gaan. En om in het donker en de koude wind al die tijd in de stad rond te dolen… dan maar naar de camping.. Eén uur heen, één uur camper, weer een uur bus en we waren terug op af. Eerst het diner, zonder enige twijfel met afstand het slechtste dat we tot nu toe in Portugal gegeten hebben en peperduur. Ruim een half uur nadat de show zou beginnen, nog niets gezien laat staan gehoord. De touristtrap gedachte was reeds diep in mij doorgedrongen, toen er zowaar twee muziekanten en een zangeres het podium opklommen. En dat was zowaar alleraardigst. Daarna bleek dat we niet alleen fado, maar ook volksdansen uit de verschillende streken van Portugal voorgeschoteld kregen en opnieuw was het leuk. Als uitsmijter bij de koffie opnieuw fado, waardoor het geheel toch nog een genoeglijke avond werd. Omdat het inmiddels dik na twaalf uur was geworden moesten we met de taxi terug. Daar waar we met de bus zo ongeveer drie kwartier over deden, legde de taxichauffeur de afstand in tien minuten af. We waren blij als er een voorligger opdook, want dan moest hij wel wat snelheid minderen. Maar we zijn veilig aangekomen. Om dat te vieren nog even een klein glaasje wijn en dan naar bed. Half twee, een lange mooie dag.