donderdag 30 oktober 2008

30 Oktober. Regen, dus musea.


Er was geen duimen tegenaan, om een uur of zes vanochtend begon het te regenen. Nu hadden we met die mogelijkheid natuurlijk wel rekening gehouden en daarom nog geen museum bezocht. Vandaag werd dus museumdag. Wellicht door de regen, of door het opdoemende lange weekend, maar hoe dan ook, het verkeer stond vandaag overal vast. Het duurde dus wel even voordat we bij het eerste museum aankwamen, het Museu Nacional de Arte Antiga. Dit is Portugal’s belangrijkste museum voor oude kunst en met een aantal Europese topstukken meer dan de moeite waard. Zoals dat in zuidelijke landen meestal het geval is betreft het vooral religieuze kunst. In 1834 zijn in Portugal alle religieuze orden ontbonden. Niet zozeer vanwege hun kunstschatten, maar wel vanwege hun gigantische landerijen en economische invloed. Dat de staat terloops ook veel van de kunstschatten uit de kloosters tot zich nam, heeft tot het ontstaan van dit museum geleid. En daar zitten ook parels tussen! “De verzoeking van de H. Antonius” van Hiëronymus Bosch zal niet iedereen direct wat zeggen, maar als je het drieluik ziet, herken je het onmiddellijk. De Portugese schilders kenden we absoluut niet, maar het “zevenluik’ van Nuno Gonçalves heeft diepe indruk op ons gemaakt. Een ander topstuk, de H. Hiëronymus van Albrecht Dürer was helaas niet te zien. Het is uitgeleend aan… Museum Boymans van Beuningen in Rotterdam. Kleine wereld!
Het volgende doel was het Museu Nacional de Azulejo. Een Azulejo is een ..tegel, een wandtegel. Van de Moren nam men het gebruik van wandtegels over, vooral voor decoratieve doeleinden. In de loop der tijd werden ze eerst geïmporteerd uit Spanje, wat later werd het een bloeiende bedrijvigheid in Portugal, tot aan de dag van vandaag. Dit museum beschrijft het ontstaan en de ontwikkeling van het gebruik van deze tegels en is daarmee heel leuk, mede omdat je hier vele niet religieuze tableaus kan zien. De locatie van het museum echter, is zeker net zo bijzonder. Het is ondergebracht in het Convento da Madre de Deus (gesticht in 1509). In de trappen en gangen van dit klooster zelf, kun je al honderden tableaus zien. Maar, het mooiste vond ik de bijbehorende kapel. Zelden heb ik zo’n uitbundig maar ook evenwichtig geheel gezien. Naast ook hier de tegeltableaus (door een Nederlander ontworpen!) vindt je er een prachtig altaar, schitterende schilderijen, ingelegde vloeren enz., enz., en dat alles nog binnen de menselijke maat. We waren er diep van onder de indruk.
Na al dit moois, besloten we onze oorspronkelijke plannen voor vandaag aan te passen en niet nog een derde museum te gaan bezoeken. Het moois was vandaag meer dan mooi geweest, nog meer zou zonde zijn geweest. Morgen is er weer een dag.
Posted by Picasa

Geen opmerkingen: