Maandag 20 oktober. Wasdag!

Voor het eerst in dagen werden we wakker terwijl de zon opkwam, oké zichtbaar opkwam. Na meer dan twee weken op pad te zijn hoopt de was zich best wel op, maar de afgelopen dagen waren of de faciliteiten of het weer er niet naar. Dat weer is hier ook belangrijk omdat de was buiten moet drogen, een droger hebben we hier nog niet van nabij gezien. Op deze camping heeft men wel een wasmachine maar deze staat in een apart gebouw waar alleen de werkster een sleutel van heeft? Echt, zo werd ons bij aankomst verteld. En de werkster is er pas maandag weer. Vandaag is het maandag, er is zon, dus: wassen!! Overal ter wereld gooi je dan wat munten in een machine, niet hier. Na uitgebreide onderhandelingen mochten we twee keer achter elkaar de machine gebruiken, maar het doel was bereikt, we konden gaan wassen. Het eerste probleempje openbaarde zich toen Cora zich bedacht dat haar aantal wasknijpers voldoende was om alles wat niet in de droger kon op te hangen, maar zeker niet voor alles wat er nu – zonder droger - op stapel stond. Tja, kan je je ook als man natuurlijk niet meer aan dit proces onttrekken, dus ik in het nabij gelegen dorpje op zoek naar wasknijpers. Nu is het zo dat je hier en daar in Portugal grote supermarkten hebt, maar het overgrote deel van de winkels is nog heel erg kleinschalig, zeker in ons gehucht. Na enig speuren vond ik een winkeltje dat volgepakt was met van alles en nog wat, op slechts een paar vierkante meter. Na een hartelijk “bom dia” was mijn kennis van de Portugese taal uitgeput en zelfs in het Frans of Duits zou ik niet weten wat een wasknijper is. Pantomime dus. Na gedemonstreerd te hebben mijn polo te wassen en op te hangen aan de waslijn, kwam mevrouw na ernstig fronsen met een pak waspoeder op de knoppen. Bijna goed, net hints! Nog een keer, aha ze had het door. Weer in de puinhoop gedoken en ze had maar liefst twee oplossingen. Een geheel pakket met waslijn en enkele honderden plastic knijpers of een wat meer bescheiden pakket van zeg 80 echte houten knijpers zoals moeders die nog had. Dat is het! En dan voor 1 euro 95! Apetrots kwam ik weer bij de camper terug… had je geen plastic knijpers kunnen kopen…..
Inmiddels was de zon achter de steeds donker wordende wolken verdwenen en wist de mevrouw van de camping ons te vertellen dat het volgens het weerbericht zeker zou gaan regenen. We zijn voor alle zekerheid de gehele dag op de camping gebleven. End goed al goed, ’s middags begon de zon weer heerlijk te schijnen en de was is in zijn geheel droog binnengehaald. We kunnen voorlopig weer vooruit! Morgen gaan we een tocht door de bergen maken richting Spaanse grens.