4 november. Opnieuw Sintra

We werden wakker door de regen en overwogen even om maar direct naar het zuiden af te zakken, niet in de laatste plaats omdat we vandaag opnieuw met de scooter naar Sintra wilden gaan. Gelukkig hield de regen op, konden we zelfs droog gaan douchen en reden we op tijd richting Sintra. De vorige keer zijn we niet echt in het dorp zelf geweest, deze keer wel. Nu, het is de eerste echte toeristenplaats die we in Portugal zijn tegengekomen. Bus na bus laadde groepen mensen uit en de “proof of the pudding” was er ook; een bus vol Japanners! We hebben vandaag heel wat meer toeristen gezien dan in vier dagen Lissabon bij elkaar. Gelukkig begonnen we met een alternatief, het museum van moderne kunst. We waren daar gedurende ons gehele bezoek de enige aanwezigen. Het museum beschikt over de collectie van ene Joe Berardo, dit zou volgens het boekje één van de beste privécollecties van 20ste-eeuwse kunst in de wereld zijn. We waren dan ook in eerste instantie teleurgesteld te vernemen dat het gehele museum gewijd was aan het werk van vijf jonge kunstenaars, de eigen collectie was in opslag of bruikleen. Gelukkig duurde die teleurstelling maar heel kort, we hebben er een aantal stukken gezien waar we stil van werden. Vooral van Emilio Aguilar waren we diep onder de indruk en een ander stel waarvan we helaas de naam niet meer precies kunnen reproduceren. Fluitend liepen we het museum weer uit om te gaan lunchen, waarbij we prompt te veel aten.
Daarna het oude stadje doorgelopen en een bezoek gebracht aan het Palácio Nacional de Sintra. Vraag ons niet waarom de koningen van Portugal op nog geen 15 kilometer van elkaar drie zomerpaleizen nodig hadden, maar kennelijk was dat het geval. Het Paleis in Sintra was het eerste, hetgeen direct te zien is aan de omvang van de vertrekken. Doordat er honderden jaren aan bijgebouwd werd, is het een omvangrijk - uit vele bouwstijlen bestaand – geheel geworden. De meeste kamers zijn relatief klein, maar wel mooi. Verder zal ik jullie er niet mee vermoeien, er zijn immers al genoeg paleizen langs gekomen.
Op de terugweg hebben we een route via de kust gereden, afwisselend langs rotsen en kleine strandjes. Het moet hier bij echt mooi weer goed toeven zijn.
We waren voor de bui weer terug en hadden zelfs de scooter weer in het hok staan.
Vanavond de Amerikaanse verkiezingen. Als Obama verliest wil Cora uit frustratie direct terug naar huis. Ik heb voor morgen het adres van de camping aan de Zuidkust vast in de GPS gezet, want het komt best wel goed.